15 Ağustos 2013 Perşembe

Hala Duymayanlara :: Mekanik - Kitlesel Depresyon



Daha Türkçe heavy metal örnekleri gerek yabancı parçalar arasında sıkışıp kalmış, zamanın imkanları dolayısıyla kötü kayıt edilmekten şarkı olmaktan çıkmış, elde bir tek Gündüz Gece ve Bir kalmış iken bir Facebook sayfasının paylaşımı ile "Türkçe Thrash Metal" ile tanıştım: Mekanik! Sapına kadar Türkçe metal müzik dinlemek ne kadar keyifli ise parçanın altındaki yorumları okumak da o denli zaman israfıydı.




Neymiş efendim, "Metallica Megadeth özentileri bunlar amk"

"Birini suçlamak üzere ileri uzattığın elinin üç parmağının seni gösterdiğini unutma."demiş Nietzsche, beğenirsiniz ya da beğenmezsiniz...


Kurt dinleyicileri tenzih ederim fakat 3-5 gruptan öte thrash metal dinlemeyenlerin de kurt metalciliğe soyunmaları doğru değil, bu adamlar thrash metale bizden daha aşina belki. Mesela vokal stilinde Metallica'nın olduğu kadar Exodus, Destruction, Nuclear Assault gibi grupların da katkısı var fakat sadece süzgeçten Metallica geçtiği için kafa da ona kayıyor ve sonuç... Thrash delisi ben bile onlar sayesinde Nuclear Assault ile, setlistlerini incelerken, tanıştım. "Acep neden Kreator'dan bir, Nuclear Assault'tan beş parça?" diye düşünmüştüm. Siz düşünmeyin, yazının devamını Game Over, Sin, Wired eşliğinde falan okuyun :D

Bu yorumculardan sadece biri Megadeth'in rifflerinden birinin bir kısmını kanıt gösterme zekasına erişmiş ki haklı da. Riff neredeyse şarkıdan kesilip düzenlemede konulmuş gibi, fakat bilinçaltının azizliğine uğranmış olabileceği gibi Caner ve Cem ağabeylerimiz tribute yapmak amacıyla ilgili şarkıya benzer riff yazmış olabilirler. Aslında bir çok sevdiğimiz grup büyük sanatçılara saygı amacı ile böyle yapar.

Bkz: Gamma Ray - Heart Of The Unicorn

Bkz: Judas Priest - All Guns Blazing

Geriye kalan yorumcuların acilen Nuclear Assault, Testament, Overkill, Annihilator vs. dinlemelerini tavsiye ederim :D

---

Grup 2011 yılında kurulmuş, biraz araştırdığımda kadronun lead gitarist Ahmet Akyüz haricinde 80 Kalibre'de bir dönem aynı zamanda bulunduğunu öğrendim. Benim ise geçen zaman zarfında Mekanik ile tanışmamdan beri bir sene, albümlerinin çıkmasından beridir sekiz ay, benim albümü almamdan beri de iki buçuk ay geçmiş. Tabii bu albümü bekleme, elime alabilmek için fırsat kollama ve CD'yi takıp tadını çıkarma sürecinde metal müzik anlayışımda çok şey değişti amma velakin Mekanik'in anlayışının hiç değişmemesini umuyorum. Siz de dinleyin, dinleyenler ekran başında beni onayladı bile...

Hele ki ikinci albümlerini hazırlıyor oldukları şu vakitlerde yeni albüm çıkmadan ilk albüm hakkında birşeyler karalamanın vakti geldi de geçiyor. Ver gazı abicim!

---

Dikkatli dinleyiciler için çok sık Metallica gibi tınlayan (aslında çoğu Bay Area thrash grupları benzer tınlar, Exodus ve eski Metallica ritminde seyrederler.) albüm "Kitlesel Depresyon" Aralık 2012'de çıkmıştı. Dijital hesabım olmadığından ve elimde "katı cisim" olarak bulunmasını istediğim için albümü edinmekte fazlasıyla geciktim (güç olmasın da...), alır almaz da hemen arabada denedim, Önceden paylaşılan Cenennem Gibi, Sır ve Son Adam'ı sabırsızlıkla geçerek 2 yeni parçaya ulaştım: "Çelik Tadında" ile gaza geldim, "Vahşi ve Eski" ile "eski bayramları" özledim... Sonra canım ailemle birlikte daha sakin tempoda bir şeyler dinlemeye karar verdik :D

---

Tamamı Türkçe albümü elimize aldığımızda karton, plastik, mürekkep ve geriye kalan her türlü madde ve dijital verinin "oldschool" a hizmet ettiği anlaşılıyor. Evdee bütün albümü baştan sona dinleyince haklarını verdim. Harika intro ve gaz parça Cehennem gibi ile kah coşup kah soluklanırken hayata karşı rind olmak ve felsefik düşüncenin aksine canın ne kadar tatlı olduğu gerçeği ile adeta tokat gibi. Ardından gelen Sır ile ömrü "yaşayarak" geçirmediğimizden yakınıyor ve hala bu işler için yaşımız kaç diye kontrol ediyoruz. Zaten yaş başı aldıysa yormaya gerek yok bünyeyi.  Son Adam bize nasıl yaşarsak yaşayalım, baş koyduğumuz iş ne olursa olsun, hatta bariz yanlış olsun, mücadeleyi elden bırakmamayı tembihler iken ilerleyen mücadelede eninde sonunda yalnız kalacağımızı, büyümenin ve olgunlaşmanın bizleri uyutmamasını tembihliyor. Büyüklerimizden aşina olduğumuz hayat görüşünü 15 dakikada yıktıktan sonra keyifli bir parça ile alternatif felsefeyi bırakıp serseri motorcu moduna giriyoruz, hem de Çelik Tadında gibi şahane bir şarkı ismiyle :)  Vahşi Ve Eski ise ders vermekten çok iç kirliliğe, kişiliksizliğe ve ayağınıza dolanan yalanlara ayna tutuyor. Ve albümün grubun hayat görüşü ile ilgili yarısı son buluyor.

Türkçe thrash fırtınası ikinci yarıya iddialı giriş yapıyor, gaz riflerle topu eline alan grup bateri atakları ve yakalayıcı ezgi ile hit şarkıları Seçilmiş Hiç ile karşımızda. Parçayı anlatmaya lüzum yok, en açık-mert-korkusuz sözleri barındıran parçayı sadece ismi bile ele veriyor. Nefes kesen vokal ve giydiren sözlerle golü bulan Mekanik, Üniformalı Azrail ile baştan sona Gezi olaylarına atıfta bulunuyor. Tabii aylar öncesinden ilginç bir yaklaşım, fakat polis şiddeti Gezi parkında icat olmadığından bağzı komplo teorisyenleri lütfen ellerindeki ayran şişelerini ve jöle kutularını bıraksın öyle gelsin. Ardından gelen bir numaram Onursuz Emanetçi, sözler ve rifflerin agresiflikte tavan yaptığı, Cem reisin nakaratta kendini aştığı parça, bölücü terör gibi ağır bir konuyu olabildiğince sert ele alıyor ve aktörlere çok fena giydiriyor. İçerik ve tarz olarak on numaradır. Albümün son 10 dakikasına girerken sıradaki parça, son olarak başta bütün olayların sorumlusu bulduğunu bir güzel sorguluyor. Sorumluyu haksızlıkla suçluyor ve kaybettikleri maçta hatayı kendilerinde aramayıp karşıtlarını bastırmanın cezası ne olacak, bu Günahı Kim Yazacak sorusuna cevap istiyor. Son lokma, 1986, (büyük ihtimalle Cliff için yazılmıştır) sözün bittiği yer olduğundan enstrümental çalınıyor. 1986, albüm genelinden biraz farklı soundu ile dikkat çekiyor.

---

Mekanik bu topraklardan sadece bir Türkçe metal albümü değil, milenyum öncesi harika thrash akımını modern imkanlarla dolu dolu sunan, albüm bütünlüğü yanında parça güzelliği verip doldurma hiç bir şarkı bulundurmayan bir albüm çıkarmıştı. Albümden en sevdiğim parçanın Onursuz Emanetçi olması da albüm zenginliğinin güzel bir örneği. Favori parça kişiden kişiye değişir fakat Youtube'a konulan hit parçalar kadar albümün kalanında da var emin olun.

---

Artılar ve eksiler düşünülürse;

(+)Türkçe Thrash Metal
(+)Özlediğimiz oldschool thrash tonları
(+)Giydiren sözleri
(+)Gaz riffler
(+)Albüm bütünlüğü
(+)Benzersiz parçalar
(+)Bir o kadar da gaz vokaller vs. liste uzar gider...

(-)Günahı Kim Yazacak'ın sözlerinin Gülben Ergeni anımsatması
(-)Sıkça Metallica tınlaması (biraz da şarkılara heavy metal temposu eklemişler ondan dolayı bize öyle geliyor olabilir)

---

Genelleme yapacak olursak, albüm kaliteli, grup samimi ve istikrarlı. Yaşımızın yettiği bir konserde onlarla buluşmayı temenni ediyorum. Ufak eksiler, daha "debut" albüm oluşu ve "daha iyisini yapacaklarına" inandığım için (en sevmediğiniz hoca replikleri) Kitlesel Depresyona notum:

Albüm Notu: 9,0 (Benim adım Hıdır, elimden gelen budur.)

Sözleri ilk dinlemede anlayıp ezberlemek güzel de kaçıranlar ve tekrar dinlemek isteyen thrash severler için gelenek sürüyor:

Kaç kere döndün günahtan?


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Şimdi onlar düşünsün.